Gijsbert van der Wal in gesprek met Bert Kommerij over zijn crossmediale projecten Flick Radio en Media Me. De Avonden, radio 6.

3 Responses to “”

  1. Taxeeh Says:

    Ola

    Regelmatig kwam ik even kijken hoe het ging met MediaMe. Weliswaar als toeschouwer, op veilige afstand als een soort virtuele voyeur, en soms ook een tijdje niet. Een bijzonder intrigerend idee en project, die als een soort plakkerige lolly, of gele post-it, ergens in je achterhoofd bleef.

    Afgelopen jaar ging MediaMe als een soort Montgolfier ‘on air’.

    Vandaag kwam ik weer even buurten en het lijkt alsof er sindsdien niet veel meer gebeurd. Is dat ook zo? Zijn er geen spin-offs of andere interessante initiatieven ontsproten? Geinspireerd door MediaMe? Of was het een kwestie van; productie en montage klaar, it’s a wrap folks, props weg en licht uit?

    En hoe kijk je dan als maker, in retrospect, naar het hele project?

    Was gewoon oprecht benieuwd.

    Groet

  2. Bert Kommerij Says:

    Ola!
    Sorry voor deze late reactie. Dankjewel.
    Hoe ik er op terugkijk?
    Ik vind het vooral jammer dat de film de TV niet heeft gehaald, terwijl dit helemaal niet het einddoel van het project was. Toch, dan had het meer aandacht gekregen. Misschien komt het er ooit nog eens van.
    De film wijkt teveel af van het reguliere aanbod.
    Dat maakt het sterk en zwak tegelijk.
    Had ik het toegankelijker moeten maken, voor een breed publiek?
    Het ‘on air’ gaan van de film ging inderdaad ineens vrij plotseling. En de radio-uitzending.
    De mooiste spin of van dit verhaal is denk ik de stickeractie van KLIK. De beeltenis van Akbar verschijnt in de straten van Den Haag, Amsterdam. New York en Marokko. Op Facebook en flickr zijn er pagina’s en groepen aan gewijd. Wie er achter zit weet niemand. Een mooi wereldwijd mysterie.
    Groet,
    Bert.

  3. Taxeeh Says:

    Jeebs,

    Sorry, mijn reactie is zeker niet minder laat.

    Er is ook veel aanbod dat afwijkt van het reguliere aanbod. Dus in die zin wordt afwijkend ook weer een soort van regulier. Had je het in retrospect toegankelijker moeten maken voor een breed publiek? Door die vraag blijven er bij mij drie dingen hangen: toegankelijker? Breed publiek? En de gehele vraag zelf. Of anders gezegd; is er causaal verband? Of nog anders gezegd; is het nodig de vraag te stellen?

    Mensen maken dingen omdat ze gemaakt moeten worden. Andere mensen maken dingen omdat ze zien wat anderen hebben gemaakt. Mensen maken dus ook samen dingen. Inspiratie, drang tot verbetering of zuivere vernieuwing, plagiaat, hernieuwd inzicht en wat al niet meer creeert daardoor ook weer een kijk op zaken.

    Een eencellig oordeel kan elk individu zelf ergens opplakken. De som van het totaal geeft er een tastbare waarde aan, door het bijeffect van meer mensen die ergens hetzelfde ervan vinden. Is die waarde belangrijk? In commercie wel. In vrije expressie niet.

    Doe je tenslotte wat je zelf wil of doe je wat anderen verwachten? In vragen zelf liggen misschien de antwoorden. En misschien ook helemaal niet. Het is in ieder geval ontstaan en gemaakt. Het is er.

    Taxeeh

Leave a comment